Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego cz. I

rysunek przykładowego planu

Co to jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest obowiązującym aktem prawa miejscowego (zgodnie z art. 14 ust. 8). Wynika on z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która pozwala na sporządzenie takiego planu gminie: zgodnie z art. 3 ust. 1 tejże ustawy „Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (…) należy do zadań własnych gminy”. Jest to prawo nadrzędne do obowiązujących przepisów prawa budowlanego, nie może być z nimi sprzeczne, chyba, że wynika to z przepisów odrębnych.

! Warto wiedzieć: jeśli na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oszczędzamy czas, który poświęcilibyśmy na uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy.

Czego dotyczy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?

Najprościej mówiąc, gmina narzuca Tobie jako inwestorowi, konkretne przeznaczenie Twojej działki oraz wynikające z tego obowiązki, ograniczenia etc.

Przepisy mówią wyraźnie, że „każdy ma prawo zabudowy nieruchomości gruntowej, jeżeli wykaże prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod warunkiem zgodności zamierzenia budowlanego z przepisami” – art. 4 ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z tym, pomimo, że posiadasz jakąś działkę, niekoniecznie możesz wybudować na niej to, co chcesz.  

Dzieje się tak, ze względu inne przepisy, które mogą ograniczać zabudowę lub nawet jej zakazywać, a które służą dla ogólnego dobra i zachowania ładu przestrzennego. Przykładem może być właśnie obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Być może, że chcąc zbudować domek jednorodzinny okaże się, że przeznaczeniem wynikającym z planu dla Twojej działki jest tylko i wyłącznie pole uprawne lub, że w jakiejś odległej przyszłości gmina będzie chciała przeciąć Twoją działkę np. ruchliwą drogą (ma do tego prawo, gdyż droga będzie służyła wszystkim) i odpowiednio uwzględnia to w planie.. etc.

Na jakiej podstawie sporządzany jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?

„Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego(…) zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem” – art. 15 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Natomiast „plan miejscowy uchwala rada gminy(…)” – art. 20 ust. 1.

Czyli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego powstaje na podstawie istniejącego już studium, dokładniej „studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy”. Warto tutaj dodać, że studium, pomimo, że jest uchwałą, nie jest aktem prawa miejscowego! – art. 9 ust. 5. Tak więc, przed wejściem planu można wystąpić o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy nawet, jeśli stoi ona w sprzeczności ze studium. I być może, jeśli np. analiza urbanistyczna będzie pomyślna, uda się ją uzyskać.

! Warto wiedzieć: Studium dla inwestora ogólnie nie ma znaczenia, jest wiążące tylko dla gminy przy sporządzaniu planów miejscowych – art. 9 ust. 4.

W tekście powyżej, jeśli mowa o ustawie:

– o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – chodzi o ustawę z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003r. nr 80 poz. 717 wraz z późniejszymi zmianami) – stan na dzień 18.03.2011r.

– Prawo budowlane – chodzi o ustawę z dnia 7 lipca 1994r. (Dz. U. 2010r. nr 243 poz. 1623 wraz z późniejszymi zmianami)– stan na dzień 01.01.2012r.

Tekst powyżej jest luźną, osobistą i niezoobowiązującą opinią własną.